februari 17, 2020februari 17, 2020 Jillholterman

Hoe ziet een week op trainingskamp er uit? Een uitgebreid logboek!

Blog

Met grote regelmaat krijg ik de vraag hoe mijn leven er nu uitziet sinds ik gestopt ben met werken. Een vraag die ik niet gemakkelijk kan beantwoorden omdat elke week voor mij weer anders is. Daarom heb ik een week lang een logboek bijgehouden van mijn trainingen, maar ook van de activiteiten daarnaast. Het is dan ook een vrij uitgebreide blog geworden, dus lees hieronder snel verder.

Maandag 10 februari

Omdat gister de de Groet uit Schoorl run niet doorging heb ik ‘slechts’ een tempotraining gedaan en voel ik mij dus een stuk frisser dan de dag na een wedstrijd. Ik begin de dag om 08.00 uur bij een Starlet-punt om bloed te prikken. Periodiek laat ik mijn bloed prikken en analyseren, zodat ik goed in de gaten kan houden of mijn bloedwaarden niet te veel schommelen. Het prikpunt gaat om 08.00 uur open en normaal gesproken heb ik op dat tijdstip al 12 wachtenden voor mij, maar dit keer was ik als tweede aan de beurt. Een geluksmomentje.

Het bloedprikken doe ik nuchter, dus daarna heb ik snel ontbeten. Om 10.00 uur had ik afgesproken met Jip Vastenburg voor een duurloop in Schoorl. Door de storm Ciara kon zij niet terugvliegen naar Engeland, waardoor wij nu mooi een duurloop konden combineren. Een uurtje later en flink wat kletsen later kwamen we het bos weer uit. Ik had lekker gelopen, maar voelde nog wel wat stijve kuiten.

Om 13.00 uur werd ik weer verwacht bij de krachttraining bij Sports Performance. Elke week doe ik weer andere oefeningen en deze week was vooral gericht op stabiliteit. Zoals je kunt zien heb ik nog niet alle oefeningen volledig onder controle, maar dat geeft dus ruimte voor verbetering ;-). Na de krachttraining heb ik mijn koffer alvast een stukje ingepakt, maar veel tijd was er niet want ik moest om 16.00 uur weer bij de Fysio in Haarlem zijn. De rest van mijn koffer zou ik vanavond inpakken.

Dinsdag 11 Februari

Om 04.00 uur vanmorgen ging de wekker. Veel te vroeg als je het mij vraagt, maar het is voor een goed doel: om 07.00 vliegen we naar Portugal. Omdat op dinsdag er geen rechtstreekse vlucht beschikbaar was vliegen we via Lissabon. De overstap was nogal krap en onze eerste vlucht had vertraging. Dat werd dus sprinten naar de andere gate: training 1 in the pocket. Helaas, waren onze koffers niet zo snel en dus zouden die pas later komen. Ik had gelukkig wat kleding en een paar hardloopschoenen in mijn handbagage gedaan voor de zekerheid (alleen geen sportbh, oops), dus in de middag heb ik gewoon kunnen trainen. Ik deed een 90min progressieve duurloop en kon meteen de omgeving een beetje verkennen. De laatste keer dat ik in de omgeving van Alfamar ben geweest was namelijk alweer tien(!) jaar geleden. De duurloop ging erg goed met een gemiddeld tempo van 4’20 per km.

Woensdag 12 februari

Onze koffers waren gelukkig inmiddels gearriveerd en we begonnen de dag om 07.30 uur met het ontbijt. Op het programma staan heuvelsprints en die doe ik liever niet nuchter. Bovendien is het ook wat warmer als je wat later gaat lopen, dus dan is het lekker om eerst te ontbijten. Na het ontbijt hebben we nog een kopje koffie gedronken bij een bar naast het hotel, want de koffie bij het ontbijt is echt het sap van de duivel.

Voorafgaand aan de heuvelsprints deden we 7km rustige duurloop. Daarna vijf versnellingen van ongeveer 100 meter. Het programma bestond uit 10x 15 seconden heuveltempo, met 90 seconden rust. Daarna rustig uitlopen richting het hotel. Totaal kwam dit uit op 10km. Terug in het hotel hebben we snel gedoucht en gingen meteen door voor de lunch. Na de lunch heb ik nog een middagdutje gedaan.

Rond 17u was het tijd voor de tweede training: een 12km rustige duurloop, waarbij ik weer een stukje verder de omgeving heb verkend. Een lekker productief dagje qua training.

Donderdag 13 februari

Vanmorgen deed ik de 8km rustige duurloop wel nuchter. Vanmiddag staat er namelijk een tempotraining op het programma, dus op de manier zit er wat meer tijd tussen de twee trainingen. Bovendien kan ik dan na de training uitgebreid ontbijten: een bak yoghurt met fruit en muesli, twee geroosterde broodjes met een spiegelei en twee kopjes kamillethee. Daarnaast nog voldoende partjes sinaasappel, want die smaken hier echt zo veel lekkerder dan thuis!

Na het ontbijt hebben we een bakkie gedaan bij hetzelfde koffietentje als gister en boodschappen gehaald voor de lunch bij de supermarkt. Vervolgens heerlijk in bed gelegen met een goed boek (momenteel lees ik ‘het instituut’ van Stephen King). Ook heb ik wat gewerkt aan mijn website en nieuwsbrief.

Rond 15:30 vertrokken Ronald en ik richting de atletiekbaan voor de tempotraining. Op het programma stond: 5×60 sec – 2km – 5x60sec – 1,5km – 5x60sec -1km. De training ging ontzettend goed, waarbij ik de minuutjes steeds rond de 35sec doorkwam op 200m. De 2000m liep ik 6’28 en de 1500m in 4’44. Terecht zei Ronald daarna tegen mij dat ik de 1000m het beste hetzelfde tempo kon doen als de 1500m. Het is namelijk verleidelijk om elk tempo een schepje er bovenop te doen, maar morgen moet ik ook weer gewoon kunnen trainen. Met een goed gevoel stap ik de baan af en kunnen we bijna direct door naar het avondeten.

Vrijdag 14 februari

Hoewel asfalt een stuk harder is dan de baan, reageren mijn kuiten toch altijd anders op baantempo’s. Vandaag merk ik dan ook dat mijn kuiten wat stijf zijn en doe de herstelloopjes dan ook echt lekker rustig aan. In de ochtend loop ik 10km en in de middag zo’n 8km.

Op trainingskamp valt er verder weinig te beleven naast het eten/trainen/slapen, want voor het eten en huishouden wordt gezorgd door het hotel. Dat scheelt weer afwassen ;-). Wel neem ik een (koude) duik in de zee vandaag. Ik heb namelijk een soort lichte allergische reactie op mijn bovenbeen en hoop dat het zeewater dit wat kan verlichten.

Zaterdag 15 februari

In de ochtend heb ik een progressieve duurloop van 12km op het programma staan. Ik probeer elke 4 km wat omhoog te schuiven qua hartslag en eindig de duurloop met een snelste km van 4’00. Ondanks dat mijn kuiten nog behoorlijk stijf voelen kon ik deze duurloop echt goed opbouwen.

Na een warm bad, lunch, middagdutje en massage besluit ik in overleg met Gerard om toch nog rustig te gaan loslopen in de middag. Ik had eigenlijk een rustmiddag, maar heb het gevoel dat mijn kuiten meer gebaat zijn bij rustig belasten dan bij rust. Morgen staat er weer een tempotraining op het programma en dan moeten mijn benen wel iets frisser zijn dan nu.

Zondag 16 februari

Bij het opstaan voelden mijn kuiten een stuk beter en goed genoeg om vandaag de tempotraining te doen. Mijn benen voelden zeker nog niet uitgerust, maar dat is logisch gezien de omvang die ik de afgelopen week heb gemaakt.

Er staat 5x3km op het programma met 1km pauze. Ik besluit om de training een beetje in te rollen en ben verrast over het eerste tempo. Ik liep 10’51 en eigenlijk wat sneller dan gepland. De volgende twee wil ik dan ook iets rustiger of hetzelfde tempo lopen. Uiteindelijk begin ik al snel te voelen dat mijn benen moe en zwaar aanvoelen, dus heel veel harder kon ik ook eigenlijk niet meer. Ik loop de tempo’s op een mooi onverhard pad heen en weer. Dit vind ik mentaal altijd wel fijn, want dan denk je niet in aantal tempo’s, maar aantal x heen en weer. Na de eerste hoefde ik dus nog maar 2x heen en weer.

Uiteindelijk weet ik de training te volbrengen, al ging het niet vanzelf. Na de vierde was ik er eigenlijk aardig klaar mee, maar ‘de laatste telt niet’ zou een oud trainingsgenootje zeggen, want die lukt immers altijd. En dus maak ik netjes af waar ik aan begonnen ben. Mijn benen zijn nu echt moe en de rest van de dag beweeg ik alleen nog om eten en koffie te halen ;-).

Ik liep uiteindelijk ook een nieuw record aantal kilometers in 7 dagen: 148 km. Nou zegt dit natuurlijk niet alles, want als ik deze kilometers enkel joggend zou afleggen ga ik daar niet harder van lopen natuurlijk. Maar als ik terugkijk op de volledige week, dan heb ik een hele mooie trainingsweek afgesloten. Het voelt als een nieuwe bladzijde aan een boek dat ik schrijf. En hopelijk wordt dat een heel dik boek.