Blog: Een ode aan de trouwe supporter

Normaal gesproken sta ik aan de andere kant van de dranghekken bij de start van een wedstrijd, maar vandaag stond ik langs de kant als supporter. Het werd mij weer duidelijk hoe belangrijk de supporters eigenlijk zijn voor de atleet én hoe zwaar die taak eigenlijk is.

Want op het moment dat de atleet begint aan de warming-up, is de trouwe supporter op zoek naar een goede plek om aan te moedigen. Weer of geen weer, de supporter kiest een goede plek en staat deze niet meer af. Mijn eigen moeder staat bijvoorbeeld elk jaar tijdens de Dam tot Damloop op dezelfde plek: op de brug vlak voor de finish. In regen, wind, warmte, het maakt niet uit: de trouwe supporter zorgt voor een goede plek.

En terwijl de zenuwen bij de atleet beginnen toe te nemen, heeft ook de supporter het moeilijk. Want de supporter heeft 0,0 invloed op het verloop van de race: er is geen controle. Het grote wachten is begonnen en de supporter tuurt in de verte: komt hij/zij er al aan? Zit ‘ie in de goede groep en wat zijn de splittijden? De atleet is vooral bezig met racen en afzien, maar supporten is ook afzien. Het lange wachten, de onzekerheid, je moet het er maar voor over hebben. Allemaal om ons atleten naar de finish te schreeuwen.

Ik ben al mijn trouwe supporters ontzettend dankbaar. Zonder jullie zou een race een stuk minder sfeer hebben. Jullie geven mij dat extra zetje in de rug als ik het zwaar heb, een extra reden om nog even een sprintje er uit te persen. Dus daarom: een ode aan de trouwe supporters. Bedankt dat jullie er altijd voor ons staan.