London Baby!
Een van mijn favoriete tv-shows is good-old Friends. In een van de seizoenen gaan ze naar Londen en telkens als het over Londen gaat schreeuwt Joey keihard: LONDON BABY! Als ik terugdenk aan afgelopen weekend, is dat wat er door mijn hoofd gaat.
Sinds een aantal jaar is er in Londen een wedstrijd waarbij het om 1 afstand draait: 10.000m. Het evenement heet heel toepasselijk “Night of the 10.000m PB’s” en de organisatie heeft echt een heel nieuw niveau wedstrijd gecreëerd. Ik wilde daarom heel graag meedoen dit jaar en had mij een aantal maanden geleden al ingeschreven + tickets geboekt.
Vanzelfsprekend had ik bij mijn inschrijving voor ogen om de naam van het evenement te bekrachtigen met een dik PR. Dat moest ik als gevolg van mijn diverse blessures en kwaaltjes afgelopen winter en voorjaar bijstellen. Desondanks was ik vastberaden om – mits heel – mee te doen. Er zijn in Europa weinig mooie 10.000m wedstrijden voor vrouwen, laat staan een wedstrijd waarbij ze 9 series weten te vullen!
De sfeer doet het meeste denken aan een festival. Het publiek staat tijdens de race in baan 3 en kan je bijna aanraken. Op de rechten stukken loop je door een biertent (Lane 3 Beer & cheer) en maken de toeschouwers een oorverdovend geluid. Vooraf mocht je een liedje doorgeven en na een km of twee hoorde ik mijn powersong door een biertent heen schallen. Naast de persoonlijke muziek was er ook een liveband op een hoek van de baan, konden mensen op het middenterrein schoenen testen, werd een vuurshow opgevoerd, een dansvoorstelling en stonden er dus duizenden mensen langs de kant. Zoiets als dit heb ik echt nog nooit meegemaakt en het was SUPER VET!
Ondanks mijn mindere vorm liep ik een goede wedstrijd en kon ik mezelf echt pushen tot het einde. Ik had mijn plan uitgevoerd zoals ik wilde: niet te idioot hard starten en racen tot het einde. Vanuit deze wedstrijd kan ik weer verder bouwen en heb ik mezelf een mooie prikkel kunnen geven. Nadat ik zelf klaar was kon ik nog een paar mooie races volgen bij zowel de mannen als de vrouwen met als hoogtepunt natuurlijk de Europacup. Geïnspireerd kon ik zondag weer huiswaarts keren.
Niet alleen sportief was het een tof weekend, maar ook het weerzien van vrienden en het ontmoeten van nieuwe mensen was leuk. Dat is iets wat ik altijd erg bijzonder vind aan onze sport: je ontmoet zoveel mensen en sluit echt vriendschappen. Al met al kijk ik met een grote glimlach terug op afgelopen weekend: LONDON BABY!