Prachtige editie Egmond halve marathon

Nadat ik vorig jaar met een blessure langs de kant stond was ik extra blij dat ik dit jaar wel mee deed aan dé winterklassieker in mijn eigen achtertuin. Voorafgaand aan de wedstrijd werd windkracht 7 voorspeld, dus mijn tactiek was om op het strand energie te sparen en vanaf Castricum aan zee vol de gaskraan op te draaien.

En zo geschiedde. Het aanvangstempo was letterlijk joggen. We waren nog geen 10 meter onderweg of er werd al naar elkaar gekeken. De Afrikaanse dames waren niet van plan de race direct hard te maken, dus ik ook niet. Met windkracht 7 zou het te veel energie kosten om op kop te lopen, en dus wachtte ik zeven tergend langzame kilometers af.

Eenmaal bij Castricum aan Zee aangekomen ging de gaskraan meteen goed open. Ik volgde op eigen tempo door de heuvels en moest daarbij drie dames direct laten lopen, maar hield contact met Andrea Deelstra. Toen het terrein vlakker werd plaatste ik mijn eerste versnelling en haalde ik haar bij en ging er meteen voorbij. Ik had vooraf doorgenomen dat ik zou gaan pushen om andere dames te lossen en dat lukte.

‘Los’ in de duinen, foto: Erik van Leeuwen

Echter, na zo’n 16km kreeg ik in de gaten dat Bo Ummels bezig was met een opmars. Ondanks snelle kilometertijden wist ze mij te achterhalen en moest ik de knop omzetten. Ik probeerde in haar spoor mee te gaan, maar moest helaas vlak voor de bloedweg mijn eigen tempo kiezen.

Een beetje teleurgesteld kwam ik daarmee als vijfde dame en tweede Nederlandse dame over de finish in Egmond aan Zee. Ik had mijn doel gedeeltelijke behaald: mijn overall klassering was mijn beste prestatie ooit, maar ik had natuurlijk liever als eerste Nederlandse dame gefinisht in mijn thuiswedstrijd.

samenvatting NH Sport van Egmond halve marathon

Toch blijft Egmond een bijzondere wedstrijd, het is echt een geweldige wedstrijd om aan mee te mogen doen. Elk jaar zijn de omstandigheden weer anders en elk jaar zijn er weer sterke verhalen na de finish. De een nog heldhaftiger dan de ander. Het is geen wedstrijd voor snelle tijden, maar wel eentje voor mooie herinneringen. En uiteindelijk ligt daarin de basis: plezier hebben in wat je doet.

Ik heb weer genoten van een prachtig sportweekend. Helaas wordt het nu dan echt tijd om aan de afwas te gaan beginnen ;-)*

“Het is wat het is”

*zie https://www.nhnieuws.nl/nieuws/259811/jill-holterman-en-ronald-schroer-strijden-om-de-afwas

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *