EK Cross: een GOUDEN ervaring
Ik had even twee dagen nodig om alles te laten bezinken: de sfeer, de race, emoties en ook heel veel spierpijn. Terugkijkend op afgelopen weekend was het een geweldige ervaring, eentje die ik voor geen goud 😉 had willen missen.
Op vrijdag 7 december reden Ronald en ik samen naar Safari Resort Beekse bergen. Daar werden we opgewacht door Technisch Directeur Ad Roskam en kregen we de benodigde accreditaties en indeling van de huisjes waarin we verbleven. Gezegd moet worden: wat een gave locatie voor een Europees Kampioenschap. Wakker worden tussen de wilde dieren was een onwijs toffe beleving.
Op zaterdag bij de parcoursverkenning bleek dat het behoorlijk nat was, maar het viel mij nog mee voor de hoeveelheid regen die er gevallen was. Daarna begon het weer non-stop te regenen, waardoor uiteindelijk het parcours op de wedstrijddag een grote blubberzooi was.
De wedstrijd: gevecht tot het bittere eind
De start van de wedstrijd was hectisch, maar verliep bij mij precies volgens plan. Ik liep attent mee in het eerste deel en kon daarna positie kiezen in het midden van het veld. Dat voelde goed en het plan was om daarna eigen tempo te kiezen en in het tweede deel van de race te gaan inhalen. Uiteindelijk verliep dit wat anders, na twee ronden zat ik namelijk al behoorlijk stuk. Ondanks dat het vreselijk zwaar was ben ik blijven vechten. In de laatste ronde heb ik nog 1 dame kunnen inhalen en bij de finish was ik he-le-maal leeg. Wat dat betreft heb ik gedaan wat ik moest doen: alles geven. Deze ervaring neemt niemand mij meer af en neem ik 100% mee naar het volgende toernooi. Want ik weet 1 ding zeker: dit was mijn eerste EK, maar zeker niet mijn laatste.
Europees Kampioenen!
Niet lang nadat ik gefinisht was werd het verlossende woord omgeroepen: EUROPEES KAMPIOENEN! Dankzij de fantastische prestaties van Susan (Krumins), Jip (Vastenburg) en Maureen (Koster) hadden we de hoogste klassering in het klassement voor landenteams. Maar ook Julia (van Velthoven) en ikzelf mochten de hoogste trede op het podium beklimmen en kregen een gouden medaille om gehangen.
Het was een ontzettend bijzondere ervaring om het Wilhelmus te horen onder toeziend oog van de Nederlandse (top)supporters. Het smaakt absoluut naar meer en motiveert mij en de andere dames om elke dag hard te werken. Ik wil in ieder geval iedereen bedanken die afgelopen zondag langs de kant stond om ons aan te moedigen. Jullie hebben dit EK echt onvergetelijk gemaakt!